Brasserie Ghotel (H.anover-Alemaña)

Tres d'unos dies totalmente ocupau pue poneme a escribir dalgo de H.anover y'l so xintar.
A pesar del poco tiempu de visita pude dar una vueltina y dame cuenta de que too llamase "Ernesto Augusto" (debe ser que n'esti vieyu reinu aleman gusta-yos mas la cerveza qu'a un guah.e un carambelu). Na semeya un podeis ver al tataragüelu del home de Carolina de Monaco n'una de les poques vegaes na les que podia tar enriba'l caballu (si ye como'l tatarañetu tuvieron de pasalo mal pa inmortalizalu).
Una de les coses que tien la ciuda ye que casi nun tien places d'hotel y eso, nes feches del CeBIT, solo pue dicir qu'onde tuve taba'n "Casa Dios" (midia estandar asturiana) del centru (unos 12€ de taxi pa que vos faigais una idega). A pesar d'ello tuve suerte, nel barriu nun habia na mas qu'un griegu (y nun ye plan n'alemaña falar de griegos agora mesmo) y un bon restaurante nel hotel. La brasserie Ghotel contaba con clientes del mesmu, asina como otros que venien elli a xintar. Ambiente caldiu, lluces tenues y bona atencion. Como'n casi tolos chigres que conozco nel pais tienen la carta n'ingles y aleman, lo que favorez nun meter la gamba colo que comes, mas que nada porque'l mio aleman ye de supervivencia y si, podria pedir "schwein" (gochu), pero nun sabria que parte del mesmu.
Los platos preferios de lo que prebe fueron la salchichen al curry con pataques frites tipo McDonald. Les pataques non (a ellos gusten-yos) pero la salchicha del tipu "enormus" (semeya de baxo) taba pa rellambese, tanto que casi nun m'alcuerdo de sacar la semeya y ya llevaba un cachu xintau. Tienra, sele de tastu nel que'l curry (un plizcu picante) dab-y'l toque perfeutu. Perbona. Ye que les salchiches alemanes son una pasada, como les oscar Mayer d'equi!!, vamos, lo mesmo.

Magar que yera'l platu mas demandau polos alemanes a mi prestabame mas xintar carnona (semeya tres).

Lo que se ve ye un steak de xata perbien preparau (colos famosos tres colores de la carne, colorao nel centru, rosa na segunda capa y pasau per riba). Los steaks preparabenlos de varios tamaños, 180, 250 o 300g. El de la semeya yel piquiñin. La compaña podies escoyela ente les pataques Mac Donald, les pataques asades con crema agria o como mas me prestaben a mi, les bratkartofeln. En si mesmes ya son un platu, pataques panadera un plizcu frites y terminaes al fornu con cebolla y trozos de salchicha. El platu del steak venia con pan d'ayu, tomate y mantega d'herbes.
La compaña habitual yera Maisel's Weisse (trigu) tamañu pinta, por supuestu. La version mas escura yera la dunkel mayoritariamente de trigu (como diz l'apelliu "weisse") pero que tenia dellos cereales mas. En cualisquier forma, dos cerveces seles qu'entraben soles.
El preciu, como siempre n'alemaña, sorprende, el steak de 250g con les pataques panadera y dos pintes, 32€.
En fin, como nun taba centricu de xuru que nun vos val de referencia, pero, si cayeis nel Ghotel va prestavos.